93

(Şuayb) onlardan yüz çevirdi ve: “Ey kavmim! Ben size Rabbimin gönderdiklerini tebliğ ettim ve size nasihat de ettim. Şimdi kâfir bir kavme nasıl acırım” dedi.

Hazret-i Şuayb önce kavminin durumu yüzünden büyük bir hüzne kapılıyor ve hemen bunun ardından da kendi kendini kınayarak diyor ki:

“Kendileri için üzüntü duyulmasına layık olmayan bir topluma karşı benim üzüntüm neden ve nasıl artsın ki! Çünkü onlar kafirlik yolunu seçtiler ve böylece de başlarına inen azâbı da zaten böylece hakkettiler. Neden üzüleyim ki?” Veya bu şu manayadır: “Başırııza gelen bu hususları, yaptığım tebliğ ve uyarılarınıla size karşı bir mazeretim kalmadı, sizi savunacak durumda değilim. Çünkü beni doğrulayıp onaylamadınız. Şimdi ben nasıl size üzülebilirim ki?”