38

Ben atalarını İbrâhîm, İshak ve Ya'kub'un dinine uydum. Allah'a herhangi bir şeyi ortak koşmamız bize yaraşmaz. Bu, Allah'ın bize ve insanlara olan lütfundandır. Fakat insanların çoğu şükretmezler.

“Ben atalarını İbrâhîm, İshak ve Ya'kub'un dinine uydum.” Bu din ve inanç sistemi de, Haniflik dini denilen tek Allah inancıdır. Bundan önce geçen (37.) Âyetteki (.......) zamîrinin tekrar edilmiş olması, te'kit içindir. Hazret-i Yûsuf un atalarının adından onlara söz etmiş olması, kendisinin peygamber ocağından gelen ve yetişen biri olduğunu göstermek içindir. Böylece o iki kişiye, kendisinin, kendisine vahiy gelen bir kimse olduğunu, gaybla alâkalı olarak verdiği bilgilerin de bu vahye dayandığını öğretmek ve tanıtmak istiyordu. Böylece o iki kişinin kendisine tabi olma arzu ve isteklerini pekiştirmek ve takviye etmek istiyordu.

Burada, (.......) kavlinden murat, ta baştan beri şirk toplumunun inadıyla hiçbir alakasının olmadığını açıklamaktır. Yoksa bu; Hazret-i Yûsuf daha önce onların inançlarını paylaşıyordu da sonradan onların inançlarını terketti, demek değildir.

“Allah'a herhangi bir şeyi ortak koşmamız bize yaraşmaz.” İster put anlamında olsun ister bir başka anlamda olsun, biz peygamberler için herhangi bir şeyi, Allah'a ortak koşmamız asla doğru değildir.

“Bu, Allah'ın bize ve insanlara olan lütfundandır. Fakat insanların çoğu Allah'ın lütfuna karşılık- şükretmezler.” Bu lütuf ve ikramı sebebiyle hala akıllarını başlarına almazlar, hala uyanmazlar ve şükürde bulunmazlar.