2

Onlar ki, namazlarında huşu içindedirler.

Kalpleri korku içindedir, azaları da sakindi. Denildiki: “Namazda ki huşu, bütün fikri namaza vermek, ondan başka şeylerden yüz çevirmek, gözünü namaz kıldığı yerden ayırmamak, başka şeylerle ilgilenmemek, oynamamak, sağa dola meyletmemek, parmakları çıtlatmamak, taşlarla oynamamak ve benzeri şeylerdir.” Ebû Derda'dan rivâyet edildiğine göre “O, sözün samimiyeti, makamın büyüklüğü, yakinin tamlıği've dikkatin toplanmasıdır” Namaz kıları, namazdan istifade ettiği için, namaz, kendisi için kılman (Allah'a) değil de namaz kılanlara izafe olunmuştur. Çünkü o, onun hazırliği ve azığıdır. Kendisi için namaz kılman (Allah) ise bundan müstağnidir.