17

Dedi ki: “Rabbim! Bana verdiğin nimetle asla suçlulara arka çıkmayacağım.”

bana verdiğin nimetle “manasına olup, cevabı mahzûftur ve cevabın takdiri de şöyledir:

-Tevbe etmem konusunda beni mağfiret buyurman için bana verdiğin nimet adına yemin ederim ki ben,- asla suçlulara -kâfirlere- arka çıkmayacağım, -yardımcı olmayacağım.

Ya da bu ifade bir yakarış ve merhamet dilemedir. Sanki burada Mûsa şöyle der gibidir: “Rabbim! Bana inam ve ikramda bulunduğun mağfiret nimeti adına beni koru ki bundan böyle, eğer sen beni korursan ben, kâfirlere yardımcı olmayacağım.”

Hazret-i Mûsa (aleyhisselâm) burada, “mücrimlere, suçlulara ve kâfirlere yardımcı olmak” ifadesiyle, Fir'avun'un sohbetinde ve onun meclisinde bulunmamayı, onların yanında yer almamayı, onların gücünü artırmamayı murat etmiştir. Çünkü O, âdeta baba ile oğul gibi hareket ederek, onun ayağını bastığı yere kendisinin başınası gibi bir şeyi asla yapmayacağını söylüyordu.

17 ﴿