4- 5

İçlerinden kendilerine bir uyarıcının gelmesine şaştılar ve kâfirler dediler ki: “Bu pek yalancı bir sihirbazdır. İlahları tek bir ilâh mı yaptı? Şüphesiz bu tuhaf bir şeydir.”

Onlara, kendilerinden kendilerini uyaran bir peygamberin gelmesine şaştılar.

Yani onlar, Peygamberin insanlardan olmasını uzak gördüler, yadırgadılar.

Onlara karşı gazâbı izhar etmek için ve bu sözü ancak küfürde derinleşen ve sapkınlığa batan kafirlerin söylemeye cesaret edeceğine delalet etmesi için (.......) (dediler) şeklinde demedi. Zira Allah'ın (celle celâlühü) doğruladığı birini “yalancı, sihirbaz” diye nitelendirmelerinden, dosdoğru hak olduğu hâlde, tevhid (esaslarına) karşı şaşkınlık göstermelerinden ve eğri büğrü bâtıl olduğu hâlde, şirki benimsemelerinden daha büyük bir küfür yoktur.

Rivâyete göre, Ömer (radıyallahü anh), Müslüman olduğunda, bu Müslümanları sevindirmiş, kâfirleri ise zora sokmuştu. Derhal onların en kâtilarından yirmi beş kişi biraraya gelip, Ebû Talib'e gittiler ve:

- Sen bizim büyüğümüzsün -İslam'a girenleri kastederek- şu aşağılık kişilerin yaptıklarını biliyorsun. Sana, bizimle kardeşin oğlu arasında hükmetmen için geldik, dediler.

Ebû Talib, Allah'ın Rasûlü'nün (sallallahü aleyhi ve sellem) çağırılmasını istedi. Ona şöyle dedi:

- Ey kardeşimin oğlu! Bunlar senin kavmindir. Senden mutedil davranmanı ve kavmine tamamen yüklenmemeni istiyorlar. Nebi (sallallahü aleyhi ve sellem) ise:

- “Benden ne istiyorlar?” dedi. Onlar şöyle dediler:

- Bizi ve ilâhlarınıızı (kötülükle) anmayı terket. Biz de seni ve ilahını bırakalım. Nebi (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle dedi:

- “Bana, onunla bütün Arapları hâkimiyet altına alacağınız ve onunla Arap olmayanların size boyun eğeceği bir tek sözü söylemeyi taahhüt ediyor musunuz?

- Evet onunla birlikte bir on söz daha söylemeyi taahhüt ediyoruz, dediler. Şöyle dedi:

- Allah'tan başka ilâh yoktur” deyin. Derhal kalktılar ve:

- Tanrıları tek bir tanrı mı yaptın? (

Yani onîan tek bir tanrıya mı dönüştürdün?) dediler. Şüphesiz bu tuhaf bir şeydir.”

Denildi ki: (.......) benzeri olan tuhaf birşeydir. (.......) ise, benzeri olmayan tuhaf bir şeydir.

4 ﴿