15

Böyle iken (“melekler Allah'ın kızlarıdır” demek suretiyle) kullarından bir kısmını O'nun parçası saydılar. Şüphesiz insan apaçık bir nankördür.

“Böyle iken kullarından bir kısmını O'nun parçası saydılar.” Bu âyet, daha önce geçen ve “Eğer onlara sorarsan...” diye başlayan bu surenin 9. ayetiyle irtibatlıdır.

Yani: “Eğer sen, gökleri ve yeri yaratan kimdir?” diye soracak olursan, kesinlikle bunu itiraf ederek, Allah'ın (celle celâlühü) yarattığını belirteceklerdir. Ama bu itiraflarıyla birlikte yine de kullarının bir kısminin, onun bir parçası olduğunu da söyleyeceklerdir.

Yani bunlar, “melekler Allah'ın kızlarıdır” demek suretiyle, melekleri Allah'ın (celle celâlühü) bir parçası olarak, ondan bir cüz olarak belirteceklerdir. Tıpkı bir çocuğun babasının bir parçası olması gibi bunu da öyle söyleyeceklerdir.

(Ebû Bekir ve Hammad, (.......) kelimesini, (.......) diye okumuşlardır.)

“Şüphesiz insan apaçık bir nankördür.” Çünkü Allah'ın (celle celâlühü) ihsan ettiği nimetlere karşı nankörlükte bulunur. Bu itibarla nankörlüğü açık, seçik ortadadır. Çünkü Allah'a (celle celâlühü) çocuk nispet etmek küfürdür. Küfür yani inkârcılık ise, bütün nankörlüklerin aslı ve temelidir.