5

Hâlbuki biz, gerek insanlar gerekse cinler, Allah hakkında asla yalan söylemezler sanmıştık.

“Yalan” yalan söz. Ya da O'nun hakkında yalanlanmış söz. Ya da mastar olmak üzere mensûbtur. Zira yalan, sözün bir çeşididir.

Yani; hiç kimsenin, eş ve çocuk isnad etmek suretiyle Allah'a (celle celâlühü) karşı yalan söyleyeceğini sanmamıştık. Dolayısıyla onların yalanı, Kur'ân sayesinde ortaya çıkıncaya kadar ona isnad ettikleri şeyde onlara inandık. Araplardan herhangi biri sefer esnasında korkulu ve ıssız bir yere vardığında:

“Bu vadinin azan cinlerinden bu vadinin ulusu olan cine sığıniyorum.” derdi. Bununla da en büyük cini kastederdi. Bu sebeple şöyle buyurdu: