MÜDDESSİR SÛRESİ

1

Ey bürünüp sarman (Rasûlüm)!

Cabir (radıyallahü anh)’in rivâyet ettiğine göre Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:

“Hira dağındaydım. Bana'Ey Resûlüm Muhammed! Şüphesiz ki sen Allah'ın Rasûlü'sün'diye nida edildi. Sağıma ve soluma baktım. Bir şey göremedim. Üst tarafıma batım. Bir de ne göreyim. O -ona nida eden meleği kastediyor- gökle yer arasında bir taht üzerinde oturuyor. Korktum ve Hatice'ye döndüm. Ona:

- Beni örtün, Beni örtün, dedim.”

Hatice (rha) onu örttükten sonra Cebrâîl (aleyhisselâm) geldi ve: “Ey bürünüp sarınan...” âyetini okudu.

Yani; elbiselerine sarınan, demektir.

(.......) kelimesindendir. O da; şiarın üstüne giyilen (entari, cübbe, kaftan, ihram gibi) elbiselerdir. Şiar da; (don, atlet gibi) bedene temas eden iç çamaşırıdır.

(.......) kelimesinin aslı (.......) dur. (.......) a idğam olunmuştur.