3

insanların mabuduna,

Onların mabuduna.

Muzâfun ileyhi bir defa ifade etmekle yetinmedi. Çünkü (.......) sözü (.......) nin atfı beyanıdır. Çünkü ondan başkası içinde “İnsanların terbiyecisi” ve (.......) — “İnsanların mâliki” denir.

Ama “İnsanların mabudu” sözü ise ancak O'na (celle celâlühü) mahsustur. O'nda (celle celâlühü) ortaklık yoktur.

Atfı beyan da açıklama içindir. Sanki o, gizlemek için değil, izhar için aranılan yerdir. Allah (celle celâlühü), her ne kadar bütün mahlûkatın Rabbi ise de (.......) kelimesi (.......) kelimesine onları yüceltmek için özellikle izafe edilmiştir. Sığınma insanların göğüslerine vesvese verenin şerrinden dolayı meydana geldi. Sanki şöyle denildi:

“İnsanlara vesvese verenin şerrinden, onların işlerini düzenleyen Rablerine -ki O, onların ilahi ve onların mabududur- sığınırım.”

Denildi ki:

“Birinciyle çocukları kastetti. “yetiştirme, büyütme” kelimesinin manası buna delalet etmektedir. İkincisiyle gençleri kastetti. Siyasetten haber veren (.......) Lâfzı buna delalet etmektedir. Üçüncüsüyle yaşlıları kastetti. İbadetten haber veren (.......) lâfzı buna delalet etmektedir. Dördüncüyle, sâlihleri kastetti. Zira şeytan onları saptırmaya çok düşkündür. Beşincisiyle de kendisinden sığınılan atfedildiği için ifsad edenleri kastetti”