69

Şüphesiz sadece dilleriyle

iman edenler, yani münafıklar; yahudiliği benimseyen

Yehudiler; kalbleri cahiliyeye meyleden, sadece başlarının ortasını traş eden ve Hristiyanlardan bir grup olan

sabiiler ve Hristiyanlardan kim Allah'a ve ahiret gününe iman eder; halis, safı ve sapıklıktan arındırılmış bir biçimde inanır

ve salih amel işlerse, kısacası, imanın gereğini yaparsa,

onlar için bir korku yoktur. Kâfirlerin cezadan korktukları anda, onlar hiç konmayacaklardır. Ayrıca

onlar üzülmeyeceklerdir de. Ömürlerini boşa geçiren sevaplardan yoksun kalan insanların üzülecekleri günde onlar üzülmeyeceklerdir.

Malum ola ki, Allah'ın veli kulları ve dostları için korku diye bir şey yoktur. Çünkü onlar. Kur'an'a hem zahirî, hem de batmî bir biçimde uyuyorlar. Ayrıca dünya ve nefis zevklerini terkettikleri için karşılaştıkları sıkıntılardan dolayı üzülmezler de. Öte yandan maruz kaldıkları musibet ve felâketlere de aldırış etmezler; çünkü onlar taklit düzeyinden kurtulup tahkik düzeyine çıkmışlardır.

İbrahim el-Havas der ki: ”Kalbin beş ilacı vardır:

1) Düşünerek Kur'an okumak.

2) Karnı boş tutmak.

3) Geceleyin ibadet yapmak

4) Seher vakitlerinde Allah'a yalvarıp yakarmak

5) Allah'ın salih kullanyla oturup kalkmak."

Hazret-i Ali'den gelen bir rivayet şöyledir: ”İnsanlar, bir zamanlar öyle bir duruma düşecekler ki, ortada islâm'ın sadece ismi, Kur'ân'ın sadece cismi kalacaktır. Bol hol mescid inşa edilecek, fakat içlerinde Allah anılmayacaktır. İşte o insanlar, bulundukları dönemin en kötü yaratıklarıdır. Fitne onlardan çıkacak ve tekrar onlara dönecektir. ”