180

En güzel en yüce

isimler Allah'ındır. Çünkü bu isimler, en güzel ve en şerefli mânâlara işaret ederler.

O halde O'na o güzel isimlerle duâ edin. O isimlerle isimlendirin ve O'nu onlarla anın. Bu isimlerden murat, çeşitli mânâlara işaret eden lâfızlardır. Burada ismin, isimlendirilenden ayrı olduğuna işaret vardır. Eğer isim, onunla isimlendirilenin kendisi olsaydı, isimler sayısınca isimlendirilen kimse olurdu ki, bu da imkânsız bir şeydir. Nitekim Gazzali de: ”Şüphesiz isim, isimlendirilenden başkadır. Çünkü bu isimler müteradif olmayan birbirinden ayrı isimlerdir" demiştir.

Hadiste de şöyle buyurmuştur: ”Allah'ın doksandokuz ismi vardır. Kim onu sayarsa cennete girer. ”(37)

O, kendinden başka ilâh olmayan Allah'tır. O,

Rahmân, Rahîm, Melik, Kuddûs, Selâm, Mu’min, Müheymin, Azîz, Cebbâr, Mütekebbir, Hâlık, Bâri', Mûsavvir, Gaffâr, Kahhâr. Vehhâb, Rezzâk, Fettâh, Alîm, Kâbıd, Bâsıt, Hâfıd, Rafi', Muizz, Müzill, Semi', Basîr, Hakem, Adl, Lâtîf, Habîr, Halîm, Azîm, Gafûr, Şekûr, Aliyy, Kebîr, Hafîz, Mııkît, Hasîb, Celîl, Kerîm, Rakîb, Mucîb, Vâsi', Hakîm, Vedûd, Mecîd, Bâis, Şehîd, Hakk, Vekîl, Kaviyy, Metîn, Veliyy, Hamîd, Muhsî, Mübdi', Muîd, Muhyî, Mümît, Hayy, Kayyûm, Vâcid, Mâcid, Vâhid, Samed, Kadîr, Muktedir, Mukaddim, Muahhir, Evvel, Âhir, Zâhir, Bâtın, Vâlî, Müteâlî, Berr, Tevvâb, Müntakım, Afüvv, Raûf, Mâlikü'l-Mülk, Zü'l-Celâli vel-İkrâm, Muksıt, Câmi', Ganiyy, Muğnî, Mâni', Dârr, Nâfi', Nûr, Hâdî, Bedi', Bâki’, Vâris, Reşîd, Sabûr'dur.

Eski âlimler söze şöyle başlamayı güzel görürler ve: ”Allah'ım senden isteriz Yâ Rahman, Yâ Rahmi..." diyerek bütün isimleri nida harfiyle söylerler, hepsinin sonunda da Muhammed (sallallahü aleyhi ve sellem)'i ve âlini mağfiret etmeni ve beni rızıklandırmanı..." diye duâ ederlerdi.

O'nun isimleri hakkında eğriliğe sapanları bırakın. Doğru yoldan sapmak ”ilhad"aıv. Burada mana, ”Allah'ın isimleri konusunda haktan sapıp bâtıla meyledenleri bırakın" şeklinde olur.

Rivayete göre, sahabeden birisi, namazında ”Allah" ve ”Rahman" isimleriyle duâ etti. Müşriklerden birisi dedi ki: ”Muhammed ve arkadaşları bir olan Rabb'e ibadet ettiklerini iddia etmiyorlar mı? Bu adama ne oluyor ki, iki Rabba duâ ediyor?" Bunun üzerine yüce Allah şu âyeti indirdi: ”De ki: İster Allah deyin, ister Rahman deyin..." (İsrâ: 110) Çünkü ismin çokluğu onlarla isimlendirilenin çokluğunu gerektirmez.

Onlar yapmakta olduklarının cezasına çarptırılacaklardır. Onların başına gelen şeyin sizin başınıza gelmemesi için, ilhaddan kaçının. Çünkü onlara, ilhadlarının cezası mutlaka isabet edecektir.