İBRAHİM SÛRESİ

Mekke devrinde nazil olmuştur, 52 âyettir.

1

Elif, Lâm, Râ. Buradaki ”elif ile, ilâhî nimetler anlamına gelen ”âlâ"' ile yemin edildiğine; ”lâm" ile O'nun lütuf ve keremine; ”râ" ile de Kur'an'a işaret edilmektedir. Buna göre bu ifadenin yorumu şu olur: ”Nimetlerime yemin olsun ki, benim lütuf ve keremim Kur'an-ı Kerim'in indirilmesini gerektirmiştir.

Rivayet edildiğine göre bir adam, İmam Nesefi'yi ölümünden sonra rüyasında görür ve: ”Münker ile Nekir'in sorgulamaları nasıl geçti?" diye bir soru sorar. Bunun üzerine İmam şu cevabı verir: ”Yüce Allah ruhumu iade ettikten sonra Münker ile Nekir bana kabir sorularını sormaya başladılar. Ben onlara dedim ki, sorularınıza nesir halinde mi, yoksa şiir olarak mı cevap vereyim?" Dediler ki: ”Cevaplarını şiir halinde söyle; bunun üzerine ben onlara şu şekilde cevap verdim:

Rabbim Allah'tır, O'ndan başka ilâh yoktur.

Hazret-i Muhammed O'nun Peygamberi ve seçkin kuludur.

Dinim İslâmdır, fiillerim ise çok çirkin,

Bu yüzden ben O'nun bağışlamasını ve lütfunu diliyorum.

Bundan sonra adam rüyasından uyanır ve bu mısraları ezberlediğini görür....

Ey Rasûlüm Muhammed!

Bu, insanları Rablerinin gücü, kuvveti ve

izniyle karanlıklardan aydınlığa, çeşitli sapıklıklardan hidayete, inkarcılık ve münafıklık karanlığından iman ve İhlasın aydınlığına,

her şeye galip ve övülmeye layık olan Allah'ın yoluna, cennete ulaştıran İslâm dinine, dinine sarılanları, düşmanlarına üstün kılan ve kullarının ibadetlerini kabul eden Yüce Allah'ın yoluna

çıkarman için, Cebrail aracılığıyla

sana indirdiğimiz bir kitaptır. Birçok sûresi olan bu kitap, senin Peygamberliğinin başlıca kanıtıdır. Bu kitabı göndermemizin başlıca sebebi, tüm insanları onunla, Allah'ın yoluna çağırman, onları aydınlatman, gerçek inancı ve dünya ile ahiretlerine yararlı hükümleri onlara açıklamandır.

Burada Allahü teâlâ  onların mürebbisi, terbiye edicisi olduğu için ”Rabbi him" denilmiştir. Ayrıca ”senin Rabbinin izniyle" ifadesinin yerine ”Rablerinin izniyle" denilmesinin hikmeti ise gerçek koruyucu, terbiye edici ve eğiticinin Peygamber değil, Allah olduğuna işaret etmek içindir.