5Onları (evlât edindiklerinizi) babalarına nisbet ederek çağırın. Ve ”Zeyd b. Harise" deyin; başkalarını da bu şekilde babalarına nisbet edin. Allah katında en doğrusu budur. Yani evlât edinilenlerin, babalarına nisbet edilmeleri, babalarının dışındaki kimselere nisbet edilmelerinden çok daha doğru ve adalete daha uygundur. Eğer babalarının kim olduğunu bilmiyorsanız, bu takdirde onları yani onlardan Müslüman olanları din kardeşleriniz ve dostlarınız olarak kabul edin. Din kardeşliğini ve dostluğunu dikkate alarak, ”Bu benim kardeşim; bu benim dostum" deyin. Ebu Huzeyfe, Salim adındaki kölesini azat etmiş ve onu kendine evlâtlık edinmişti. İnsanlar ona Ebu Huzeyfe'nin oğlu Salim diyorlardı. Bu âyet inince ona, Ebu Huzeyfe'nin Mevlâsı Salim, demişlerdir. Yasaklamadan önce ya da sonra, dil alışkanlığından veya unutmadan dolayı yanılarak yaptıklarınızda size vebal, günah yok; İbn Atiyye şöyle demiştir: ”Söz konusu adlandırmanın hata ile nitelendirilmesi, ancak yasaklamadan sonra olmuştur. Hata ise, hedeften sapmak demektir." Fakat kalplerinizin yasaklamanın ardından bile bile yöneldiğinde günah vardır. Hadi s-i şerifte şöyle buyurmuştur: ”Babası olmadığını bile bile başkasının, babası olduğunu iddia eden kimseye cennet haramdır." (1) Allah çok bağışlayıcı, çok merhamet edicidir. Hatayı bağışlar ve örter. |
﴾ 5 ﴿