11

İşte orada yani o korkunç zamanda, ya da ayakların kaydığı o kaygan zeminde

iman sahipleri sıkıntı ve korku ile

denemeden geçirilmiş, böylece samimi olan münafıktan, sebat eden de sebatsız olandan ayrılıp ortaya çıkmış

ve şiddetli bir sansıntıya uğratılmışlardı. Bunun neticesi olarak kalbinde iki yüzlülük hastalığı bulunanlar Medine'ye kaçmış, Hazret-i Peygamber'in yanında gerçek anlamda inanmış olanlar kalmışlardır. Bu mesaj, onların başlangıçtaki sarsıntılarını dile getirmiş ise de Allahü teâlâ sonunda sıkıntılarını hafifletmiş, nihayet kalplerindeki üzüntüleri yok olmuş ve huzur kaynakları fışkırmaya başlamıştır. Gerçekten Allahü teâlâ'nın, samimi kullara yönelik âdeti budur.