14

Bedeviler, 'iman ettik' dediler. ”Bedevi", çölde yaşayan insanlardır. Onunla ilgili bilgi, Feth sûresinde geçmişti. Bu âyet Beni Esed Kabilesinden bir grup hakkında nazil olmuştur. Kuraklık yılında Medine'ye gelip, şehadet getirdiler. Rasûlüllah'a: ”Araplar kendileri sana hayvanlarının sırtında geldiler. Biz ise mallarımızı, eşlerimizi ve çocuklarımızı getirdik. Falanların yaptığı gibi seninle savaşmadık..." diyorlardı. Bu sözleriyle doğruluk taslıyorlar ve yaptıklarını Hazret-i Peygamber'in başına kakıyorlardı.

Sen onlara cevap olarak

de ki: 'İman etmediniz çünkü ”iman", kalp huzuru ile gerçek anlamda Allah'ı ve Rasûlünü tasdiktir. Bu da sizde mevcut değildir. Sizdeki, dil ile söylediğiniz ve savaşı terkten başka bir şey değildir.

Ama Müslüman olduk' deyin. Müslüman olmak, ”sulha girmek" demektir. Yanı, siz kendi canınızdan korkarak barışa girdiniz ve boyun eğdiniz. ”İslam"; boyun eğmek, barışa girmek ve şehadet getirmek mânâsındadır.

Henüz iman kalplerinize yerleşmedi. Yani kalpleriniz dillerinizle uyuşmamış bir halde iken Müslüman olduk deyiniz. Âyette beklemek anlamında kullanılan ”lemmâ" kelimesi, bu şahısların sonradan iman ettikleri hissini vermektedir.

Eğer samimiyetle ve münafıklığı bırakarak

Allah'a ve Peygamberine itaat ederseniz, Allah işlerinizden amellerinizin ecrinden

hiçbir şeyi eksiltmez. Çünkü Allah itaatkârların kusurlarını

çok bağışlayan, çok esirgeyendir. Onlara çok lütufta bulunur.

Konuyu iyi araştıran âlimlerin dediklerine göre iman, kalp ile tasdiktir. Dil ile ikrar, imanın cüz'ü ve bir parçası değil, öldüğünde cenaze namazı gibi dünyadaki hükümlerin icrası için şarttır. Çünkü kalp ile tasdik gizli bir şeydir, kimse onu bilemez. Ona mutlaka bir alâmetin bulunması gerekir. Bir kimse kalbi ile tasdik eder de, diliyle ikrar etmezse Allah katında mümindir. Çünkü kalben tasdik mevcuttur. Ama şartı bulunmadığı için dünyaya ait hükümlerde mü'min sayılmaz. Dil ile ikrarı da rükün sayanlara göre ise, ikrarı terkeden Allah katında mü'min sayılmaz ve cehennemde ebedî kalmaktan kurtulamaz. Münafıkların yaptığı gibi diliyle ikrar edip, kalbiyle tasdik etmeyen kişi Allah katında mü'min değilse de, dünyevî hükümlerde mümindir.