5

Aksine onlar hak kendilerine gelince, onu yalanladılar. Bu ifade, onların geçen rezilliklerini beyan ettikten sonra daha çirkin olan diğer bir rezilliklerinin açıklanmasına geçiştir. O da açık mucizelerle kuvvetlendirilmiş olan peygamberliği yalanlamalarıdır. Bunun öncekine nisbetle daha çirkin oluşu, sabit olan bir şeyi, düşünmeden yalanlamalarıdır. Önceki ise böyle değildir, o bir şaşkınlıktan ibarettir.

Onlar hakkı, düşünmeden babalarını taklit ederek, düşündükten sonra da inat ve azgınlıkla yalanladılar. Allahü teâlâ  âyeti kerimede, vukuu beklenen hallerde kullanılan ”lemma" edatını getirdi. Böylece kâfirlerin, o hakkı, şanının yüceliğini ve hakikatına şahit oları icazını bile bile sırf kıskançlık ve azgınlık olarak yalanladıklarına işaret etti.

Şimdi onlar kararsız bir haldedirler. Kararsız şaşkındırlar, hakkı bulamazlar. Bunudan ötürü Hazret-i Peygamber için bazen ”şâirdir" bazen ”sihirbazdır", bazen ”kâhindir" bazen de ”iftiracıdır" derler. Belirli bir şeyde sebat edemiyorlar. Bu hal, onların açık bir şekilde Hazret-i Peygamber hakkında, zımnen de Kur'an hakkındaki kararsızlıklarıdır. Çünkü Rasûlüllah'ı şairliğe ve benzerlerine nisbet etmeleri, Kur'an sebebiyledir.