NECM SURESİ

Necm Sûresi, Rasûlüllah'ın Harem-i Şerifte, müşrikler dinlerken açıktan okuyup ilân ettiği ilk sûredir. Peygamberliğinin beşinci senesinde Ramazan ayında nazil olmuştur. Hazret-i Peygamber secde âyetine varınca Velicl b. Muğîre'den başka tüm mü'minler, müşrikler, insanlar, cinler onunla birlikte secdeye kapandılar. Velid b. Muğîre ise, yerden biraz toprak alıp alnına götürdü, onun üzerine secde etti. Çünkü yaşlı idi, secdeye gücü yetmiyordu. (1) ” Bunu, tekebbüründen dolayı yaptığı da söylenir.

1- Hadisi, Buhârî, Müslim, Ebû Dâvud ve Nesâi tahric ettiler. İbn Mes'ud'dan gelen bir rivayette: Bir adam -o Ümeyye b. Haleftir, Velicl b. Muğîre değil- denilmektedir. Rivayetin tamamı için Bkz. ed-Dürrû'l-Mensûr, 6/121.

Bu izah, İbn Mes'ud'dan rivayet edilen: ”Ben öyle yapan herifi kâfir olarak öldürülürken gördüm," rivayetine zıt düşmez. Çünkü ”öldürüldü" sözü ile, ”öldü" anlamının kastedilmiş olması muhtemeldir.

Müşriklerin secde etmelerine sebep şudur: Hazret-i Peygamber (sallallahü aleyhi ve sellem) ”O Lât ve Uzza'yı ve üçüncüleri olan diğerini, Menât'ı gördünüz mü?" (Necm: 19-20) âyeti kerimelerine gelince, onları övdüğünü zannettiler ve tanrılarına ta'zim için secdeye kapandılar.

Bir başka görüşe göre Necm sûresi, içerisinde secde âyeti bulunan sûrelerden, tamamı birden nazil olan ilk sûredir. Bu, ”Rabbi'nin ismi ile oku." (Alak: 1) sûresinin, içerisinde secde olan ilk inen sûre oluşu gerçeğine aykırı değildir. Çünkü ilk nazil olan, bu sûrenin tümü değil, baş tarafıdır.

1

Düştüğü (battığı) zaman, battığı ve doğduğu zaman. Çünkü, düştü, diye tercüme ettiğimiz ”hevâ" kelimesinin mastarı olan ”heviy" yüksekten aşağı düşmek anlamındadır.

Yıldıza yemin ederim ki, kelimenin başındaki ”vav" harfi, kasem içindir. Bu ve benzerleri ondaki ve onu yaratandaki kudret ve azameti bilmeleri için kullara bir uyarıdır.

Âyetin anlamı şudur: ”Şu zamandan sonraki düşüş vaktindeki yıldıza şu anda yemin ederim ki..." Allahü teâlâ  düşüş vaktindeki yıldıza yemin etti. Çünkü yolcular dünyada yollarını yıldızla bulurlar. Sanki: ”Karadaki ve denizdeki yolcuların yollarını ve hedeflerini doğru bir şekilde kendisi ile buldukları yıldıza yemin ederim ki..." denilmiştir.