22

De ki: ’Şüphesiz beni, O'na şirk koşar, emrine muhalefet edersem

Allah ın azabından ve kahrın

dan kimse katiyyen kurtaramaz.

Eğer O, benim için hastalık, ölüm veya başka bir kötülük dilerse, ondan beni kimse kurtaramaz.

Bilginlerden birisi şöyle demiştir: ”Bu, tevhidde, ihlâsa işaret eden bir sözdür. Çünkü tevhid, sadece Allah'ı görmektir, başkasını değil. Bu da ancak Allah'a yönelmekle, başkalarından yüzçevirmekle, başkasına değil sadece O'na güvenmekle doğru olur."

Ve ben sıkıntılar esnasında

O'ndan başka bir sığmak ve dönüş yeri

bulamam.' Bu, Hazret-i Peygamberin, başka şeylere karşı aczinin ifadesinden sonra kendi nefsine ait işlerden de aczinin ifadesidir. Yani demek istiyor ki: ”Ben kendim için bir şeye gücüm yetmezse, sizin için nasıl gücüm yeter ki?"