MÜZZEMMİL SURESİ

1

Ey elbisesine

bürünen! Hazret-i Peygamber bir gece örtüsüne (veya elbisesine) bürünmüş uyuyordu. Bürünmeyi bırakıp ibadete yönelmekle ve uykuyu bırakıp gece namazı kılmakla emrolundu.

İbn Abbas (radıyallahü anhümâ) şöyle demiştir: ”Cebrail ilk geldiğinde. Rasûlüllah korktu ve kendisinde bir ruhî bozukluk olduğunu zannetti. Hini dağından, evine Hazret-i Hatice'nin yanına döndü. Titriyordu. ”Beni örtünüz," buyurdu. O, bu vaziyette iken Cebrail geldi ve, ”Ey bürünen!" diye seslendi.

Süheylî de söyle der: ”Müzzemmil, Hazret-i Peygamberin bilinen isimlerinden değildir. Gerçi bazı insanlar böyle düşünüp, onu Efendimizin isimlerinden saymışlardır ama bu yanlıştır. Aksine ”müzzemmil", kendisine hitap edildiği andaki hâline göre türetilmiş bir kelimedir. ”Müddessir" de aynen böyledir. Kendisine bu isimle hitabedilmesinde şu iki fayda vardır:

Birincisi, lâtife etmek: Araplar birisine iltifat etmek istediklerinde ona, o esnadaki halini anlatan fiilden türemiş bir kelime ile hitabederierdi. Rasûlüllah, Hazret-i Ali'nin Hazret-i Fatıma'ya öfkelenip bir tarafını toprağa vermiş uyur bir halde iken ona gelip: ”Kalk ebâ türâb (toprağın babası, topraklı)!" demiştir. Ona kızgın olmadığını, onu azarlamadığını hissettirmek ve ona lâtife etmek için böyle demiştir. Hazret-i Peygamberin uyumakta olan Huzeyfe'ye şaka olsun diye, kınamak ve azarlamak işetmediğini hissettirmek için ”Kalk ey uyuyan!" demesi de yine bu kabildendir. Allahü teâlâ 'nın Rasûlüne: ”Ey bürünen!" buyurması da, onu kınayıp azarlamadığını hissetmesi için lâtife ve yakınlık yoluyla söylenmiş bir sözdür.

İkincisi, geceleyin örtüsüne bürünüp uyuyan herkese, gece namazına kalkması ve Allah'ı zikremesi için tenbihtir.