7

Çünkü gündüzde senin için uzun bir meşguliyet, işlerinde tasarruf ve hareket

vardır. Dolayısıyla ibadet için boş vakit bulamazsın. Öyleyse sen geceleyin ibadet et. Âyetin şu anlama gelebileceğini söyleyenler de olmuştur: ”Eğer sen gece bir şeyi kaçımsan, gündüz onu telâfi için boş vakit bulursun. Böylece Rabbine yalvarma konusundaki nasibinden bir şey eksilmez. Rasûlüllahin şu hadisi bu anlayışa uygun düşmektedir: ”Bir kimse uyur da günlük hizbini okuyamaz ve onu sabah namazı ile öğle namazı arasında okursa, kendisi için, onu sanki gece okumuş gibi sevap yazılır." (1)