NAZİAT SURESİ

1

Yemin olsun söküp çıkaranlara... ”Vav" kasem (yemin) içindir. Kasem ise, kendine kasem edilenin şanının büyüklüğüne delâlet eder. Allahü teâlâ  bu büyüklüğe dikkat çekmek için mahlukatından istediği şeye kasem eder.

"En-Nâziât" kelimesi, nâzia'nın çoğuludur. Meleklerden, söküp çıkaran bir topluluktur. Buna, sonraki âyetlerde gelecek olan ”nâşitâl" ve benzerlerini kıyas et. Aksi halde şöyle denmesi uygun olurdu: ”En-Nâziîn ve En-Nâşitîn."“En-nez'u", Bir şeyi yerinden şiddetle çekmektir. ”El-ğarku ve el-ığraku fi'n-nez'i", Çekme işinde çok meşgul olmak ve son derecesine ulaşmak anlamındadır. Yayı sonuna kadar çekip sap kısmına vardırdığında ”Eğraka'n-nâziu fii-kavsi" denilir.

Allah, tırnak ve parmaklarından ve her bir kılın altından sökercesine kâfirlerin cesetlerinden ruhları söküp çıkaran melekler topluluğuna yemin etmiştir. Tıpkı kökleri toprağın her bir yanına dağılmış ağaçların söküldüğü, ıslak yünden çok taraklı şişlerin çıkarıldığı, canlı hayvanın derisinin yüzüldüğü ve insanın kılıçla bin defa hatta daha fazlasıyla vurulması gibi.

Melekler isi:, onlar, ölüm meleği ve azap meleklerinden onun yardımcılarıdır ki, cehennem zehiriyle zehirlenmiş bir kargıyla kâfirlere vururlar. Ölü de karnının dikenle dolduğunu, ruhunun da iğnenin deliğinden çıktığını sanır.

Sanki gökyüzü yeryüzüne yapışmış, o da ikisi arasında kalmıştır. Kâfilin ruhu ürpererek çıktığı zaman, zebaniler onu alır, kabirde ve cehennemde bir dere olan Siccîn'de azap ederler.