69

«Allah'a ve Peygambere itaat edenler var ya, işte onlar Allah'ın nimetine eriştirdiği peygamberler, sıddıklar, şehidler ve iyilerle beraberdirler. Onlar ne iyi arkadaştırlar.»

Bu âyet-i celilenin nüzul sebebi şudur; Peygamberimizin azadlı kölelerinden Sevban, Efendimizi çok severdi. O kadar ki, bir saat bile ayrı yaşamaya tahammül edemezdi. Peygamberimize olan muhabbetinden dolayı bir gün benzi sararmıştı. Durumu gören Peygamberimiz sebebini sormuştu, O zat ise cevaben şöyle demişti: «Ey Allah’ın Resulü benim hiçbir rahatsızlığım yok. Senden bir saat bile uyrı durmaya tahammül edemiyorum. Fakat âhiret yolculuğu bizi birbirimizden ayıracaktır, orada sizi göremeyeceğimden korkuyorum. Bundan dolayı- o ayrılığı hatırladıkça benzim soluyor.» Bunun üzerine yukardaki âyet-i celîle nazil olmuştur.”

Şuayib (radıyallahü anh) şöyle nakleden «Ensar'dan bir zat Peyğamberimize gelerek «Ey Allah'ın Resulü Vallahi sen bana canımdan, ailemden, çocuklarımdan ve bütün varlığımdan daha sevimlisin. Bana öyle geliyor ki, seni bir saat görmezsem helak olurum, senin ayrılığına tahammül edemem» der ve ağlamaya başlar. Peygamberimiz o zata neden ağladığını sorar. O zat da cevaben şöyle der: «Ey Allah'ın Eesûlü, yemin ederim ki, sen öldüğünde biz de acına dayanamayarak ölürüz. Fakat peygamber olduğun için âhirette senin derecen ulvîdir. Bizim derecemiz de ednâdır. Cennete girdiğimiz zaman, seni orada göremezsek bizim halimiz ne olur» Peygamberimiz bu zata hiçbir cevap vermez. Bunun üzerine yukardaki âyet nazil olur ve şöyle buyurulur: «Allah'a ve Peygamberine itaat edenler var ya, işte onlar Allah'ın nimetine eriştirdiği peygamberler, sıddıklar, şehidler ve iyilerle beraberdirler. Onlar ne iyi arkadaştırlar.» Allah'ın emirlerini yerine getirenler, peygambere itaat edip, sürmeliyle amel edenler, cennette Allah'ın fazlıyla kendilerine nimetler ihsan ettiği peygamberler, sıddıklar, şehidler ve iyi kullarla beraberdirler. Diledikleri zaman onların sohbetine iştirak ederler, her an onlarla beraber olurlar. Dünyada onları sevenler, âhirette de onlarla beraber olacaktır.

Bu âyette şuna da işaret vardır: Kişi daima sevdiği ile beraberdir. Sevenler sevdiklerinden hiçbir zaman ayrılmazlar. Zahiren uzak olsalar bile gönülden onlarla beraberdirler. Zira Peygamberimiz «Kişi sevdiği ile beraberdir» buyurmuştur. Dünyada da, âhirette de Allah dostları birbirini bulurlar.