107

«Eğer Allah dileseydi O'na ortak koşmazlardı. Biz seni onlara koruyucu yapmadık, onların vekili de değilsin.»

Allahü teâlâ eğer dileseydi bütün insanlara iman ettirir de, hiç kimseyi kendisine şirk koşturmazdı. Fakat O, kullarını iman hususunda muhayyer bırakmıştır, dileyen îman eder, dileyen küfreder, îman edenler inançlarının mükâfatını, iman etmeyenler ise küfürlerinin cezasını göreceklerdir. Bu bakımdan iman hususunda onları muhayyer bırakmıştır. Böyle olmakla beraber kullarına peygamberleri vasıtasıyla hakkı, bâtılı, iyiyi, kötüyü, imanı ve küfrü bildirmiş ve bunları birbirinden ayırt edecek aklı da kendilerine vermiştir, Bu akıl sayesinde insan iradesini iyiye kullanarak iman eder, Allah'ın emirlerine itaat ederse mükâfat, iradesini kötüye kullanır iman etmezse cezasını görür. Görülüyor ki imanda cebir yoktur. Bu hususta Allahü teâlâ Peygamberine şöyle buyurmuştur: «Biz seni onlara koruyucu yapmadık, onların vekili de değilsin.» Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) cebren onlara iman ettirmek için gönderilmemiş, sadece Allah'ın kendisine vahyettiğini bildirmek için gelmiştir. İman eden hidâyete ulaşır, kurtulur, iman etmeyen ise sapıklığa düşer helak olur.