13

«öyleyse, hemen in oradan. Artık senin orada kibirlenmen, kafa tutman gerekmez. Hemen çık. Çünkü sen alçaklardansın" dedi.»

Allahü teâlâ Âdem (aleyhisselâm)'i balçıktan yarattığı zaman, daha can vermeden önce meleklere secde etmesini emreder. Melekler enirin gereğini hemen yerine getirirler. Fakat iblis Âdem'e secde etmekten kaçınır. Ve böylece ilâhi emre karşı gelir. Yüce Allah, iblis'e Adem'e neden secde etmediğini sorar. Şeytan, kibrini ortaya koyarak şöyle der: «Beni ateşten, onu da çamurdan yarattın. Ben ondan daha üstünüm. Ateş nurdur, çamur ise karanlıktır. Nur, neden karanlığa secde etsin?» Şeytan böylece kendisinin üstün olduğunu ve bu üstünlüğünden dolayı secde etmediğini ifade eder. Halbuki toprak ateşten daha üstündür. Çünkü toprak bütün hububatın, nebatatın, meyvelerin, çiçeklerin kaynağa olup, kıymetli madenleri ve cevherleri içinde saklamaktadır. Enbiyanın, evliyanın, şehidlerin, sâlihlerin, mü’minlerin ve bütün insanların medfun olduğu yer topraktır. Bütün bu özelliklerinden dolayı toprak Allah'ın bir hazinesidir. Ateş ise, yakıcı, yok edici, helak edicidir. İçine konan her şeyi yok eder. Buna rağmen iblis, ateşten yaratıldığı için kendisini üstün görerek secdeyi terk edip Allah'a âsi olur. Allahü teâlâ, onun isyanına karşılık, «Cennetimden ve göklerimden hakir ve zelil olarak in aşağı, yeryüzünde de hakir ve zelil olarak dolaş» der.

İmâm-ı Kelbî (radıyallahü anh) şöyle demiştir: «Şeytanın sırtında eski bir elbise olduğu halde halkın arasında dolaşır ve onlara vesvese verir, azdırır. Yüce Allah ona şöyle der: «Sana kullarım arasında kibirle dolaşman yakışmaz. Göklerimden zelil ve hakir olarak in.»

İblis, Adem (aleyhisselâm) 'e secde etmediği için ilâhi rahmetten kovulunca, Allahü teâlâ'dan dünyanın sonuna kadar mühlet ister. Allah da ona hu mühleti verir.