27

«Ey iman edenler, Allah'a ve Peygambere karşı hainlik etmeyin. Bile bile aranızdaki emanetlere de hainlik etmeyin.»

Yüce Allah bu âyet-i celilede iman sahiplerini ikaz ederek Allah'ın ve Resulünün emirlerine ihanet etmemelerini emrediyor. Bu âyetin nüzul sebebi şudur: Mü’minler Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem)'i dinlerler, ondan işittiklerini daha sonra ifşa edip yayarlardı. Bu ifşaat müşriklerin kulağına gelir, Müslümanlarla alay etmelerine vesile olurdu. Allahü teâlâ mü’minleri bundan nehyederek şöyle buyurmuştur: «Ey iman edenler, Allah'a ve Peygambere karşı hainlik etmeyin. Bile bile aranızdaki emanetlere de hainlik etmeyin,» Yüce Allah'ın emirleri her mü’mine emanettir. Bu emanetleri hakkıyle muhafaza edenler, mes'uliyetten kurtulup ebedî mükâfata kavuşurlar. Muhafaza etmeyip hainlik edenler ise, ebedî cezaya uğrarlar.

Hâin: Kendisine emanet edilen şeyleri muhafaza etmeye gücü yettiği halde, emaneti zayi eden kimsedir. Allah'a ve Resulüne isyan edenlere de hâin denir. Hâinler kendilerine Allah'ın emir ve yasakları emanet edildiği halde, emirleri terk edip, yasaklardan sakınmazlar ve emaneti zayi ederler. Allah'ın emirlerini zayi edenler ise hâinlerin tâ kendileridir. Çünkü Allah'ın emirleri iman edenlere emanettir. Onları zayi etmekse ihanettir.

Bazı tefsircilere göre, hâin, içi başka dışı başka olan kimsedir. Böyle bir kimse görünüşte mü’min, gerçekte münafıktır. Sözü, haline uymaz.