28

«Bilin ki, mallarınız da, çocuklarınız da ancak birer imtihandır. Büyük mükâfat ise şüphesiz Allah katındadır.»

Yüce Allah bu âyet-i celîlede malların ve çocukların sahipleri için birer imtihan vesilesi olduğunu bildiriyor. Bu âyetin nüzul sebebi şudur: Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) Medine'ye geldikleri zaman, Yahudi kabileleriyle barış andlaşması yapar. Buna göre şehir dışardan gelen tehlikeye karşı müşterek savunulacak, andlaşma tek taraflı bozulduğu takdirde, bozan taraf cezalandırılacaktı. Müslümanlar Hendek savaşında yalnız bırakılırlar, Yahudiler yardıma gelmezler, hatta Müslümanları arkadan vurmak için de plân hazırlarlar. Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) Hendek muharebesinden sonra, ordusu ile birlikte, Bent Kurayza kabilesinin bulunduğu Hayber kalesini kuşatır, ihanetlerini yüzlerine vurmak için «Ey hınzır ve maymunların kardeşleri, kaleden aşağıya inin» der. O sırada kalede altıyüz kadar yahudi bulunuyordu. Kureyşliler, kendilerine yardım va'dinde bulundukları için Müslümanlarla savaşmayı göze almışlardı. Peygamberimizin sözleri kendilerine ağır gelince «Yâ Muhammed, sen fahiş söz söylemezdin, neden böyle konuştun?» derler. Daha sonra Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem), Ebû Lübabe'yi elçi gönderir. Lübabe aslen Hayberli idi, çocukları ve malları hâlâ ordaydı. Elçi olarak gelip Yahudilerin arasına girince, gönlü onlara meyleder. Lübabe'nin elçi olarak geldiğini gören Kureyzahlar, «Yâ Ebâ Lübabe, Muhammed'in yanına inmemizi bize tavsiye eder misin?» derler. Bunun üzerine Lübabe eliyle, boynunu işaret eder. Eğer Muhammed'in yanına giderseniz, hepinizin boynunu vuracak demek ister. Lübabe bu işareti onlara verdikten sonra aklı başına gelir, yaptığına pişman olur. «Allah'a ve Resulüne ihanet ettim» diyerek yanlarından ayrılır, gelip mescide girer, kendisini mescidin direklerinden birine bağlar ve «hakkımda tevbe âyeti gelene kadar buradan kendimi asla çözmeyeceğim' der. Bunun üzerine mezkûr âyet-i celîle nazil olur ve şöyle buyurulur: «Bilin ki, mallarınız da, çocuklarınız da ancak birer imtihandır. Büyük mükâfat ise şüphesiz Allah katındadır. Mallarınızın ve çocuklarınızın yüzünden Allah'a ve Resulüne ihanet edip dininizi fesada vermeyin. Bu âyetin nüzulünü öğrenen Ebû Lübabe, yaptığına pişman olur, tevbe eder ve kendisini çözer.