74

«Yemin olsun ki, Müslüman olduktan sonra inkar edip küfür sözünü söylemişler iken, söylemediklerine Allah'a yemin ettiler, başaramayacakları bir şeye giriştiler. Allah ve Peygamber'i bol nimetinden onları zenginleştirdi de öç almaya kalktılar. Eğer tevbe ederlerse kendileri için hayırlı olur. Şayet yüz çevirirlerse, Allah onları dünya ve âhirette can yakıcı azaba uğratır. Onların yeryüzünde bir dost ve yardımcıları bulunmaz.»

Bu âyet-i celîlenin nüzul sebebi şudur: Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) bir gün Tebük'te hutbe okuyup va'z eder. Münafıklardan bahseder. Onların necis olduğunu söyler. Bunu duyan münafıklardan Callas ibn Süveylid -Eğer Muhammed'in dedikleri doğru ise, ben eşşek olayım ve ondan da daha aşağı olayım» der. Ona cevap veren Amr ibn Kays, «Vallahi Muhammed'in söyledikleri haktır, doğrudur. Sen eşşekten daha kötüsün» der. Bunun üzerine birlikte Peygamberimizin huzuruna gelirler, Amr, olup-bitenleri anlatır. Fakat Callas söylediklerini inkâr eder ve «Amr bana iftira ediyor, ben böyle bir şey söylemedim» der. Bunun üzerine Peygamberimiz hangisinin doğru konuştuğunu öğrenmek için minberin önünde kendilerine yemin teklifinde bulunur. Callas böyle bir şey söylemediğine derhal yemin eder. Amr, yalan söylemediğine, Callas'ın bu sözleri söylediğine ve ona iftira etmediğine yemin eder ve ellerini kaldırarak «Ey Rabbim, Peygamberine hangimizin doğru olduğunu bildir» diye duâ eder, Peygamberimiz de yanında bulunanlarla beraber âmin der. Cemaat oradan dağılmadan Cebrail yukardaki âyeti getirir ve: -Yemin olsun ki, Müslüman olduktan sonra inkâr edip küfür sözünü söylemişler iken, söylemediklerine Allah'a yemin ettiler, başaramayacakları bir şeye giriştiler.» Münafıklar, Callas'ın suçunu Peygamberimize söylediği için Amr ibn Kays'ı öldürmeye teşebbüs ederler, ancak başarılı olamazlar.

Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) Medine'ye gelmeden önce halk fakir ve yoksul idi. Efendimizin teşrifiyle Allah lütfetti ve Medine halkı zenginleşti, mal-mülk sahibi oldular. Bu zenginliğin Peygamber bereketi olduğunu onlar da biliyorlardı. Bu defa münafıklar Peygamberimizin aleyhinde dedi-kodu etmeye başlarlar. Halbuki Allahü teâlâ, Peygamber'i vasıtasıyla onları zengin kılmıştı. Bunu bilmezler, bilmedikleri gibi de bütün âlemlere rahmet olarak gönderilen Peygamber'i çekemezler. Çünkü küfür ve nifakları buna manidir. Şayet onlar küfür ve nifaklarından dönüp tevbe etmiş olsalardı, kendileri için çok daha hayırlı olurdu. Eğer bundan yüz çevirirlerse Allah onları dünya ve ahirette şiddetli azaba uğratır. Allah'ın azabından onları kurtaracak hiçbir yardımcıları da yoktur. Yüce Allah bunu şöyle beyan ediyor: -Yemin olsun ki, Müslüman olduktan sonra inkâr edip küfür sözünü söylemişler iken, söylemediklerine Allah'a yemin ettiler, başaramayacakları bir şeye giriştiler. Allah ve Peygamber'i bol nimetinden onları zenginleştirdi de öç almaya kalktılar. Eğer tevbe ederlerse kendileri için hayırlı olur. Şayet yüz çevirirlerse, Allah onları dünya ve âhirette can yakıcı azaba uğratır. Onların yeryüzünde bir dost ve yardımcıları bulunmaz.»