61

«Bunun üzerine onlar iki denizin birleştiği yere gelince balıklarını unutmuşlardı. O bir delikten kayıp denizi boyladı.»

Bu âyet-i celilenin nüzul sebebi şöyledir: «Übey ibn Ka'b, Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem)'in şöyle söylediğini işittim» demiştir: «Musa (aleyhisselâm) bir gün İsrailoğullarına vaz u nasihat ederken içlerinden biri, insanların en bilgininin kim olduğunu sorar. O da «benim» cevabını verir. Musa (aleyhisselâm), insanların en bilgini kendisi olduğunu söyleyerek ilmiyle övünür. İlmiyle övündüğünden dolayı Yüce Allah da ona itap edip şöyle vahyeder: «Ya Musa, iki denizin birleştiği yerde benim bir kulum var ki, o senden daha âlimdir.» Bu hitap karşısında kendinden geçen Musa (aleyhisselâm) «Ey Rabbim, ben onunla görüşmek istiyorum» der. Bunun üzerine Allahü teâlâ, Musa (aleyhisselâm) 'ya şöyle vahyeder: «Ya Musa, eğer onu görmek istiyorsan tuzlanmış kuru balık al, zembile koy, sana yorgunluk ve usanç gelinceye kadar onu yanında azık olarak taşı ve kulumuzu her yerde ara. Balığın kayıp olduğu yer o kulumuzun bulunduğu yerdir. İşte o zaman kulumuzu bulursun.» İlâhî emir gereği Musa (aleyhisselâm) balığı alır, zembile koyar, arkadaşıyla ve kendisinden ilim öğrenen Yuşa ibn Nün ile iki denizin birleştiği istikamete doğru yola çıkarlar. Bir müddet gittikten sonra deniz kenarında bir kayalıkta istirahat etmek isterler. Musa (aleyhisselâm) arkadaşına «ben iki denizin birleştiği yere varıp o âlim zatı bulana kadar asla oturmam» der. Nihayet iki denizin birleştiği yere gelirler. Tercihe şayan olan kavle göre bu iki deniz Akdeniz ile Kızıldeniz'dir. Hedeflenen istikamet ise birleştikleri yerdir. Orada istirahat ederler, zembildeki balıktan bir miktar yerler. Sonra Musa (aleyhisselâm) uykuya dalar. Arkadaşı Yuşa ibn Nûn da orda bulunan hayat suyundan abdest alır, abdest esnasında tuzlu balıkların üzerine hayat suyu serpilir. O suyun balıkların üzerine serpilmesiyle balıklar canlanır, denize atlarlar. Denizde gittikleri yerin suyu çekilir, yol halini alır. Bunu gören Yuşa ibn Nûn şaşırır. Olaydan Musa (aleyhisselâm) 'yi haberdar etmek için uyanmasını bekler. Uyanınca olayı ona haber vermeyi unutur, o gün giderler, ertesi gün hatırlarlar.