63

«Bak sen, kayalığa vardığımızda balığı unutmuşum. Şeytandan başkası onu bana unutturmadı. O, şaşılacak şekilde deniz yolunu tutup gitti dedi.»

Musa (aleyhisselâm) -ile arkadaşı Yuşa ibn Nûn, iki denizin birleştiği yeri geçtiler ve ikinci günün kuşluk vakti olduğunda bir yerde konakladılar. Musa (aleyhisselâm) arkadaşına «zembildeki balığı getir yiyelim. Yemin olsun dünden beri bu yolculuğumuzda yorgun düştük» dedi. Gerçekten Musa (aleyhisselâm) o gün çok yorgun düşmüş ve çok acıkmıştır. Allahü teâlâ, Musa (aleyhisselâm)'ya balığı hatırlaması için yorgunluk ve açlık vermiştir. Eğer yorgun düşüp acıkmasaydı balığı hatırlamayacaktı. Çünkü Yüce Allah «bir balık al, onu zembile koy ve beraberinde götür, kayıp olduğu nokta, o kulumun bulunduğu yerdir» buyurmuştu. Musa (aleyhisselâm) arkadaşından balığı isteyince, o «gördün mü, ne acayip şey oldu. Kayalığa vardığımızda sen uykuya dalmıştın, ben de hayat suyundan abdest almak istemiştim, abdest alırken o sudan balıkların üzerine sıçradı, balıklar da dirilip denize atladılar ve denizde bir yol açtılar. Onların geçmiş olduğu yerin suyu çekildi ve kupkuru bir yol oldu. Bunu sana söylemeyi unuttum. Bunu bana şeytandan başkası unutturmadı. O, şaşılacak şekilde deniz yolunu tutup gitti.» dedi.