74

«Yine gittiler, nihayet bir erkek çocuğa rastladılar. O, hemen bunu öldürdü. (Musa) 'bir cana karşılık olmaksızın masum bir kimseye kıydın mı? Doğrusu çok kötü bir şey yaptın' dedi»

Hızır (aleyhisselâm), Musa (aleyhisselâm)'ya aralarındaki ahidleşmeyi hatırlatınca, o özür dileyerek şöyle der: «Ey Hızır, unuttuğum şeyden dolayı beni muâhaze etme. Çünkü ben aramızdaki ahidleşmeyi unutmuştum, gücümün yetmediği şeyden beni sorumlu da tutma.» Musa (aleyhisselâm), Hızır (aleyhisselâm) ile arkadaşlığa başlamadan önce işine karışmayacağına söz vermişti. Fakat Hızır (aleyhisselâm)'ın yaptıkları ilk bakışta Musa (aleyhisselâm)'ya ağır geliyor, dolayısıyla sabrı taşıyordu. Hızır (aleyhisselâm) onun özrünü kabul eder, gemiden inerler, yaya olarak yollarına devam ederler. Yolda giderken bir bölük çocuğun oynadığını görürler, Hızır (aleyhisselâm) o çocukların içinde çok zarif bir oğlan çocuğunu tutar öldürür. Bunu gören Musa (aleyhisselâm) dayanamaz, yine feryad eder ve «hiçbir suçu olmayan bir cana karşılık da bulunmayan masum bir çocuğu öldürdün. Doğrusu sen çok kötü bir iş yaptın. Neden bu kötü işi yaptın» der.

Hızır (aleyhisselâm)'ın çocuğu nasıl öldürdüğü tefsirciler arasında ihtilaf konusu olmuştur. Kimine göre boğazını sıkarak öldürür, kimine göre taşla başını ezer, kimine göre boğazını keserek öldürür. Hızır (aleyhisselâm)’ın öldürdüğü çocuk daha bulûğ çağma gelmemişti, ismi Cesurdu. İmam-ı Kelbî (radıyallahü anh)'ye göre o çocuk eşkiyalık yapıyor, halkın malım gasbederek ebeveynine getiriyordu. Bazılarına göre ise, halka zulmeder, bu yüzden anasını babasını çok üzerdi. Anası babası, çocuklarının zararından ve halkın şikâyetinden gına getirmişlerdi. Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) onun hakkında şöyle demiştir: «O öyle bir çocuktur ki, eğer sağ olsaydı küfürle yoğrulacak, isyankâr ve asî olup halka ve ebeveynine çok zulmedecekti.» Musa (aleyhisselâm) ikinci kez Hızır (aleyhisselâm)'ın işine karışınca, o tekrar Musa (aleyhisselâm)'ya aralarındaki ahidleşmeyi hatırlatır.