52

«De ki: Şahit olarak benimle sizin aranızda Allah yeter. O, göklerde ve yerde olanı bilir, Bâtıla inananlar ve Allah'a küfredenler, onlar hüsrana uğrayanların ta kendileridir.»

Bu âyet-i celîlenin nüzul sebebi şudur: Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem ) Medine'ye geldiği zaman müşriklerin ileri gelenlerinden Kâ'b b. Eşref gelip «yâ Muhammed, ben senin peygamber olduğuna inanmıyor ve şahitlik etmiyorum. Bakalım, senin peygamber olduğuna kim şahitlik edecektir, demiştir. Bunun üzerine Allahü teâlâ bu âyeti inzal ederek şöyle buyurmuştur: «Yâ Muhammed, de ki: Şahit olarak benimle sizin aranızda Allah yeter. O, göklerde ve yerde olanı bilir. Bâtıla inananlar ve Allah'a küfredenler, işte onlar hüsrana uğrayanların ta kendileridir.» İşte onlar elim bir azaba uğrayacaklardır. Bu onların inkârlarının ve zulümlerinin cezasıdır.