7

"Onlar öyle kimselerdir ki "Allah'ın peygamberi nezdinde bulunan kimseleri beslemeyin. Tâ ki dağılıp gitsinler" diyorlardı. Halbuki göklerin ve yerin hazîneleri Allah'ındır. Fakat o münafıklar ince anlamazlar."

Abdullah ibn Übeyy bir gazada Rasûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) ile beraberdi. Arkadaşlarına dedi ki: "Münafık olarak bizler Muhâmmedin yanındakilere birşey vermeyelim. Böylece bunlar dağılıp gitsinler. Biz de kurtulmuş oluruz". Bu arada muhacirlerden bir adam Ensârdan birini dövdü. Her iki taraf da taraflarını çağırmaya başladılar. Bunu duyan Rasûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem): "N'oluyor size eski câhiliyye âdetlerini hortlatarak fitneye düşüyorsunuz?" buyurdu. Bu arada utanmaz adam Abdullah şöyle dedi: "Vallahi Medineye varınca bizden çok azîz olan oradan çok zelîl olanı (hâşâ Efendimiz) Elbette çıkaracaktır!" Bu söz üzerine Hazret-i Ömer: "—Yâ Rasûlallah! Vallahi şu münâfıkm müsaade buyur da boynunu vurayım!" dedi. "— Hayır. Muhammed ashabını ördürtüyor derler," dedi.

Ashabın fakirlerine yardım etmemekle "ekonomik ambargo" uyguluyorlardı. Halbuki göklerin ve yerin hazîneleri Allah'ındır. Fakat bu mankafa münafıklar inceliklerden hiç mi hiç anlayamazlar Nifak onları aptal yapmıştır ." Fasık yapmıştır. Dönek yapmıştır. Korkak yapmıştır. Rüsvay yapmıştır. Dilediğine rızkı O verir. Ama bu münafıklar Allah'ın emrinden ve hikmetinden habersizdirler. Anlamazlar.