23

Mü’minler içinde öyle erler vardır ki, Allah’a vermiş oldukları sözde sadakat gösterdiler. Onlardan kimi bu uğurda canlarını feda etti. Kimi de bu şerefi beklemektedir. Onlar, Allah’a verdikleri sözü asla değiştirmediler.

Allahü teâlâ, münafıkların, verdikleri sözlerini bozduklarını zikrettikten sonra bu âyet-i krimede de mü’minlerin kahramanlarının, Allah’a verdikleri sözlerde durduklarım, cihad ederek bazılarının bu yolda canlarını verdiklerini diğer bazılarının ise şehadet şerbetini içmeyi içtenlikle beklediklerini beyan etmektedir.

Enes. b. Mâlik bu âyet-i kerime’nin, amcası Enes b. Nadr hakkında nazil olduğunu söylemektedir. Buhari, K. Tefsir el-Kur'an, Sûre 33, bab: 3

Enes b. Mâlik diyor ki: "Amcası Enes b. Nadr, Bedir savaşında bulunmamış ve buna üzülerek şöyle demiştir: "Ben, Resûlüllah’ın yaptığı ilk savaşta bulunmadım. Yemin olsun ki eğer Allah bana, Resûlüllah ile birlikte savaşmayı nasibedecek olursa benim nasıl gayrette bulunacağımı görecektir."

Enes b. Nadr Uhut savaşında bulundu. Müslümanlar mağlup durumdaydılar. Enes, Allah’a yalvararak şöyle dedi:

"Ey Allah'ım, şu müslümanların yaptıklarından dolayı senden özür dilerim ve şu müşriklerin yaptıklarından da sana sığımnm." Enes kılıcı ile düşmanların üzerine yürüdü. Bu arada Sa'd b. Muaz ile karşılaştı ve ona: "Nereye gidiyorsun Sa'd? Ben, Uhut dağının eteklerinden cennet kokusu alıyorum." dedi ve yürüdü. Yapılan çarpışmalar sonunda öldürüldü. Onun vücudu tanınmaz hale gelmişti. Onu, kızkardeşi vücudundaki bir benden veya parmak uçlarından tanıyabilmişti. Onun vücudunda seksen küsur ok, mızrak ve kılıç yarası vardı. Buhari, K.el-Magazi, bab: 17 /Tirmizî, K.Tefsir el-Kur'an, Sûre: 33, bab: 2-3, Hadis no: 3201