AHKAF SÛRESİ

Ahkaf sûresi otuz beş âyettir. 10, 15 ve 35. âyetleri Medine'de diğerleri de Mekke'de nazil olmuştur. Bu sûre-i celile de diğer Mekkî Sûreler gibi inanç konusunu işlemekte, Allah'ın bir olduğu, onun, kainatta mevcut olan herşeyin yaratıcısı ve nıbbi*olduğu inancını telkin etmektedir.

Sûre-i celilede, Kur’an’ın, Allah katından gönderilmiş bir vahiy olduğu beyan edilmekte, Kur'ana ve İslama karşı çıkan müşriklerin, hiçbir bilgiye ve hiçbir haklı gerekçeye dayanmaksızın Allah’a eş koştukları, bu halleriyle de sapıklığa düştükleri haber verilmekte Allah’a eş koşulan putların, âhirette, kendilerine tapanlara hiçbir fayda sağlayamayacakları açıklanmaktadır.

Bu mübarek surede devamla, inançlı ve doğru yolda olanla, inançsız ve . sapık olan insana örnek gösterilmektedir. Bunlardan inançlı olan kişinin, Allah'ın nimetlerine şükrederek anne ve babasına karşı iyi davrandığı ve böylece şükür borcunu yerine getirdiği, inançsız ve isyankâr olan kişinin ,de rabbine âsi olduğu, anne ve babasına da iyi muamelede bulunmadığı ve böylece âhirette cezayı hak ettiği haber verilmektedir.

Sûre-i celilede daha sonra Âd kavminin kıssasına kısaca temas edilmekte ve Allah’a isyan eden, peygamberlerinin tebligatını dinlemeyen bu kavmin, kendisinden gölge ve yağmur bekledikleri bir buluttan inen ateşle helak olup gittikleri haber verilmektedir. Devamla, daha birçok hususa temas edildikten sonra, İnkârcıların âhirette cehennem azabıyla cezalandırılacakları beyan edilmekte, o gün azabı göenlerin, gerçeği kabullenecekleri fakat artık oradaki pişmanlığın fayda vermeyeceği ve fâsıklar güruhundan başka kimsenin de helak edilmeyeceği beyan edilerek sûre-i celile sona ermektedir.

Rahman ve rahim olan Allah'ın ismiyle.

1

Hâ, Mim.

Mukatta'a harfleri hakkında, Bakara suresini başımla gerekli açıklamalar yapılmıştır.