BÜRUC SÛRESİ

Büruc sûresi yirmi iki âyettir ve Mekke'de nazil olmuştur. Ebû Hureyre (radıyallahü anh) diyor ki:

"Resûlüllah (sallallahü aleyhi ve sellem) yatsı namazında "Vessemai Zatilbüruc" ile "Vessemai Vettarıki" surelerini okurdu." Ahmed b. Hanbel, Müsned, C.2, S.327

Ebû Hureyre (radıyallahü anh) diğer bir Rivâyette diyor ki: "Resûlüllah yatsı namazında, baş taraflarında kelimesi bulunan sureleri okurdu." Bkz. Ahmed b. Hanbel, Müsned, C.2, S.327

Rahman ve Rahim olan Allah'ın ismiyle.

1

Burçlar sahibi olan göğe.

Âyette geçen "Burçlar" ifadesinden maksat, Abdullah b. Abbas ve Dehhak'a göre "Köşkler" demektir. Mücahid ve Katade'ye göre "Yıldızlar" demektir. Süfyan b. Hüseyin'e göre "Kurn ve su" demektir. Taberi'ye göre ise "Güneşin ve ayın menzilleri" demektir. Zira burç kelimesinin sözlük anlamı "Kule"dir. Gökte bu tür kuleler ay ve güneşin menzilleri şeklinde anlaşılmaktadır.

Taberi diyor ki: "Gökteki ay ve güneşin menzilleri on iki'dir. Ay bu menzillerden her birini iki gün ve bir günün üçte biri kadar bir zamanda aşar. Böylece tamamını yirmi sekiz günde kateder. İki gün de gizlenir ve görünmez olur. Güneş ise bu menzillerden her birini ancak bir ayda kateder. Böylece bu menzillerin tümünü on iki ayda katetmiş olur.