162Lâkin içlerinden ilimde rüsûhu olanlarla mü'minler senden evvel indirilenle beraber sana indirilene de îman ediyorlar, hele o namaza devam eden kullarıma bak, onlar ve zekât verenler, Allah’a ve Âhıret gününe inanan bütün mü'minler işte hep bunlara yarın azîm bir ecir vereceğiz (........) Lâkin ya Muhammed! bu Ehli kitabdan -Abdullah İbn-i Selâm ve arkadaşları gibi- ilimde rüsuhu bulunanlar ve sahihan ehli îman olanlar (........) hem sana inzâl olunana hem de esnden evvel inzâl olunana îman ederler (........) -ilk nazarda (........) atıflariyle ahenk noktai nazarından bunun da her halde (........) ile (........) olması iktiza ederdi gibi zannolunur. Fakat Sûre-i Bakarede (........) âyetinde (........) fıkrasında dahi geçtiği üzere bu gibi mevakı'de lisanı Arab fıkralardan her hangi birine bir hususıyyet vererek celbi dikkat etmek istediği zaman i'rabı tahvil ederek şuna bilhassa i'tina ediyorum» ma'nâsına bir (........) takdiriyle nasben okur ki, buna medh üzere nasb tabir olunur. Ve hattâ mevsuf ile sıfat beyninde mutabakat vacib iken bu nasb bazan bir sıfatta bile yapılır da (........) diyecek yerde (........) sıfatı mansub okunabilir. İşte burada da salâtın fazıletini iş'ar için ikamei salâta bilhassa i'tina olunarak (........) yerinde (........) buyurulmuştur ki, bunun hasılı (........) demek gibidir. Bundan başka bir de imamı Kisaînin ıhtiyar ettiği vecih vardır ki, o da bunun mansub olmayıb (........) deki (........) ya atfile mecrur olması, ya'ni îman edenler miyanında değil, îman olunanlar miyanında irad edilmiş bulunmasıdır ve bu suretle ikamei salat edenlerden murad lâmı ahdile Enbiya veya melâike demek olur. Maamafih evvelki vecih daha müraccah görülmüştür. Şu halde ma'nâ: o rasihûn mü'minûn ve ikamei salât edenler ki, bilhassa şayanı i'tina ve memduhturlar, (........) Ve zekâtlarını verenler (........) ve Allah’a ve Âhırette îman edenler (........) İşte Ya Muhammed biz o kâfirlere mukabil bütün bünlara muhakkak büyük bir ecir vereceğiz.» Hazret-i Musânın elvahını ileri sürerek Kur’ân’ı hiçe sayıb üzerlerine Semadan bir kitab indirilmesini taleb eden ve bu olmadığı takdirde nübüvveti Muhammediyyenin sabit olamıyacağı iddiasında bulunan Ehli kitab bu talebleriyle ma'nen aleyhlerinde bir kitabı İlahînin nüzulünü istemiş olduklarından tercemei hallerini ve mazî ve istikballerini tasvir ve tefhim eden bu âyâtı beyyinat inzâl buyurulduktan sonra o suallerinde dermiyan etmek istedikleri şüphenin hem ilmî ve hakıkî, hem de ıknaî ve ilzamî bir surette cevabı izah olunarak buyuruluyor ki, Ya Muhammed: |
﴾ 162 ﴿