2

Doğrusu şaştılar da kendilerine içlerinden korkutucu bir Peygamber geldiğine dediler ki, kâfirler bu acîb bir şey

(.......) fakat onlar kendilerine kendilerinden bir münzir geldiğine teaccüb ettiler - ya'ni Kur’ân’ın şeref ve şanı olmadığından değil, fakat insanlara yine insanlardan bir münzir, korku haberi vererek korkutan bir Peygamber geldiğine şaştıklarından dolayı küfr ve inkâra gittiler. Halbuki insanlara kendi hariclerinden gelen bir münzir, gayri tabiî ve şayânı teaccüb görülse bile yine kendilerinden bir münzir gelmesi görülmedik bir şey değil idi. Fakat onun gelişine ve inzar edişine şaştılar (.......) da kâfirler dediler ki, bu acîb bir şey - bunda iki vecih vardır. Birisi teaccüblerini tefsir ve teaccüb noktasını tafsıl ile küfürlerini tasrihtir. Bu surette (.......) tefsir, (.......) Peygamberin inzarına işarettir.

İkincisi Peygamberin bı'setine teaccübden sonra Âhırette ba'se teaccüblerini beyandır. Bu surette (.......) mübhem olarak şu söze işaret olur.